Het is weer tijd voor de EventMaker in the Spotlight! Elke maand laten we zien hoe het leven van een EventMaker eruit ziet en wat een vrijwilliger zijn nou precies inhoudt. In deze editie zetten we Sylvia Noorlander in het zonnetje en gaat zij haar verhaal vertellen.
Even voorstellen…
Ik ben Sylvia Noorlander, 51 jaar jong en geboren en getogen in Den Haag. Ben gelukkig getrouwd met Wouter en we hebben 2 zonen van 20 en 17 jaar jong. Sporten loopt als een rode draad door ons (gezins)leven.
Wat doe je in het dagelijks leven?
4 dagen in de week werk ik bij de directie communicatie van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Daar ben ik verantwoordelijk voor de behandeling van uitnodigingen die wij ontvangen voor de minister en de staatssecretaris.
Wat motiveerde jou om een EventMaker te worden?
Vorig jaar werd ik via een mail geattendeerd op het EK Atletiek in Amsterdam. In die mail stond ook een oproep voor vrijwilligers, en dacht gelijk 'misschien is dat wel iets voor mij'. Het was een geweldig evenement en ook super om daar zo van dichtbij betrokken te zijn. En als Eventmaker krijg je tijdig een melding voor een evenement en kan je bij interesse tijdig aanmelden. Het contact met het team van Eventmakers is ook altijd erg prettig. Het zijn harde werkers, die ondanks de drukte altijd de tijd nemen voor een kort gesprek, ....voordat ze je vragen om ergens een 'gaatje' op te vullen 😜
Wat is het leukste moment wat je hebt meegemaakt tijdens een evenement?
Bij het EK atletiek vorig jaar vond ik het interessant om tijdens de eerste paar dagen bij het antidoping team betrokken te zijn. Je ziet van dichtbij hoe dergelijke controles in zn werk gaan. De dagen daarna stond ik in het stadion om bezoekers naar hun plaatsen te begeleiden. Veel leuke mensen ontmoet, en dankbare reactie van de bezoekers. Vrijwilligers zijn onmisbaar bij dergelijke evenementen. Een vriendelijk woord voor de bezoekers, leuke gesprekken met mede-volunteers, en ook genieten van de prestaties van de deelnemers.
Tijdens de inspiratieavond voor het WK Triathlon voelde het als een soort reunie, omdat ik veel mede-volunteers van de eerdere evenementen tegenkwam.Bij dit evenement heb ik diverse functies gehad. De eerste paar dagen in het Sportfondsenbad aanspreekpunt zijn voor atleten die kwamen trainen. En als ze binnen kwamen lopen, zagen ze het binnenbad en vroegen (terecht) of ze binnen mochten zwemmen. Helaas. Het binnenbad was drukbezocht, dus konden ze alleen buiten zwemmen. En als je dan vraagt of ze hun wetsuits niet bij zich hadden, moeten ze ook wel een beetje lachen, en durfden ze het toch aan. De buitendouches bleken lekker warm te zijn. Een coach uit Canada vroeg of we wel eens een mooie zomer hebben in Nederland. 😂 Ook de para-atleten kwamen trainen. Wat een bewondering heb ik voor hen. Zij stralen zoveel kracht uit, wat een doorzetters zeg, echt heel mooi om te zien.
Waar krijg jij een geluksmomentje van tijdens een evenement?
De dankbaarheid die je krijgt van coaches of atleten. Omdat zij ook weten dat dergelijke evenementen zonder al die vrijwilligers niet georganiseerd kunnen worden.
Waarom zou jij andere mensen aansporen om ook een EventMaker te worden?
Omdat het leuk en leerzaam is om betrokken te zijn bij dergelijke evenementen. En Ik merk dat veel mensen toch met verbazing reageren, als ik vertel dat ik weer als vrijwilliger ga helpen. Met zo'n enthousiast team vrijwilligers en met het Team van Eventmakers is ieder evenement een feestje om mee te maken.